Fizikalna terapija koristi razne oblike fizičke energije (svetlost, zvuk, magnetizam, elektricitet, toplotnu energiju, mehaničku ...) u cilju lečenja oboljenja, povreda i njihovih posledica. Pri tome se pojedini oblici fizičke energije koriste pojedinačno ili kombinovano, prema potrebi uporedo sa medikamentoznim ili hiruškim lečenjem. Promene koje možemo očekivati posle primene određenih procedura fizikalne terapije su poboljšanje cirkulacije, ishrane i trofike tkiva, samim tim sprečavanje zastoja krvi i otoka tkiva. Mogu se ubrzati i regenerativni procesi, kako u pogledu anatomske i fiziološke tako i funkcionalne regeneracije.

Fizikalna terapija ima značajnu ulogu u lečenju i osposobljavanju pacijenata sa težim i lakšim povredama koje su posledica fizičke traume, u periodu postoperativnog oporavka, nakon dužeg mirovanja, kod stanja koja nastaju kao posledica moždanog udara, kod poremećaja motornog razvoja kod dece. Veoma važnu ulogu ima i u preventivnom delovanju, a sastavni je deo i trenažnog i takmičarskog procesa u sportu.